การร้องและการเต้นรำถือเป็นหนึ่งในความบันเทิงของผู้ใหญ่ โดยในพื้นที่ชนบท จะมีการเล่นละครโน ในปาร์ตี้น้ำชา โดยเชิญแขกให้มาร่วมชมและร้องชมเชยการแสดง การร้องเพลงและเต้นรำยังเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาในหมู่ซามูไรด้วย ทั้งนี้คาดว่าซามูไรทุกคนจะสามารถเต้นรำ หรือร้องเพลงได้ ในสมัยไทโชของญี่ปุ่น ร้านอุตะโคะเอะ คิซซา ในความหมายคือ ร้านกาแฟร้องเพลง เริ่มเป็นที่นิยมและลูกค้าจะร้องไปกับวงดนตรีที่บรรเลงกันสดๆ
เมื่อต้นทศวรรษ 1970ในประเทศญี่ปุ่น เป็นยุคของอุตสาหกรรมคาราโอเกะ เมื่อนักร้องคนหนึ่ง ชื่อ ไดซุเกะ อินุอะเอะ ได้รับคำร้องขอจากแขกอยู่บ่อยๆ ในร้านอุตะโกะเอะ คิซซา ที่เขาไปแสดงดนตรีนั้น ให้ไปบันทึกการแสดง พวกเขาจึงร้องเพลงไปด้วยในช่วงวันหยุดของ เมื่อทราบความต้องการของตลาด เขาจึงทำเครื่องบันทึกเทปที่เล่นเพลงได้เมื่อหยอดเหรียญ 100 เยน นี่คือเครื่องคาราโอเกะเครื่องแรก แต่แทนที่เขาจะขายเครื่องคาราโอเกะ แต่เขากลับให้เช่าร้องเพลงแทน ทำให้ร้านต่างๆ ไม่ต้องซื้อเพลงใหม่ๆ
ที่มา: คาราโอเกะอินเตอร์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น